Oke, de tijd vliegt, en ik moet het niet te vaak zeggen, want de dagen gaan er allemaal maar sneller door. En dus is ook de moestuinupdate er gewoon niet meer van gekomen. Maar bij deze een hele lange voor jullie. Ja, ik sta zeker stil bij iedere dag, maar sommige lopen wel erg snel in elkaar over. Dit heeft ook wel te maken met dat we enorm veel te doen hebben, in de tuin maar ook daarbuiten. Ik zeg “we”, ja, Bas helpt me dit seizoen fulltime en daar ben ik zo ontzettend blij mee – anders had ik het nooit gered. De opzet kost gewoon tijd en veel werk, maar als de basis staat, kunnen we van daaruit rustig ieder jaar wat uitbouwen. Dit jaar stond dan ook zeker in het teken van het opzetten van alle basisonderdelen zoals de schuur, het tuinhuis, het toilet, alle elektra, de wateraansluiting, de voorzieningen voor het maken van compost en het opvangen van regenwater. We zijn bijna zover om ook daadwerkelijk verder te kijken naar de volgende moestuin. Maar eerst willen we dit natuurlijk al een beetje met jullie delen.
Mocht je nieuwsgierig zijn geworden hoe ver we zijn, hoe we het allemaal hebben aangepakt, wat onze struggles zijn en wat de plannen nog zijn: op 28 september en 5 oktober geven wij een rondleiding door de moestuin. Je kan hiervoor een ticket aanschaffen via de volgende link.
Ik ga jullie weer mee de moestuin innemen via het scherm, en ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, want er is zoveel gebeurd in de tussentijd – en vooral zoveel gegroeid. In de tussentijd hebben we al wel onze eerste honing kunnen oogsten: klik hier voor de blog. En ik heb al wat meer verteld over onze uitdaging met de groenbemesters: klik hier voor de blog. Maar nu gaan we weer even de moestuin in.
Floors Moestuin Rondleiding + LezingPergola
Bas is begonnen met een pergola. We hebben hele mooie kastanjehouten palen gekregen van een bedrijf (OLG) dat niet meer werd gebruikt. Hier maken wij een hele eetbare toog van. De palen zijn in beton in de grond geplaatst, zodat ze ook met een flinke wind en veel gewicht aan planten gewoon zouden blijven staan. En ik kan je vertellen: hij staat ontzettend stevig. De eerste uitdaging was de palen op de juiste plek in de grond verankeren, zodat alles ook daadwerkelijk haaks zou staan. Meten, meten en nog meer meten. Uiteindelijk had Bas een mal gemaakt met balken van een gelijk vierkant. In iedere hoek zette hij dan telkens een paal en wist hierdoor dat de afstanden constant gelijk waren. Slim! Zodra de palen stonden, gingen de horizontale balken erop, daarna de dwarsbalken, en we hebben nog vier schuine balken toegevoegd voor wat meer stevigheid.
Een zijkant hebben we voorzien van betongaasrekken; hier groeit klimfruit doorheen zoals zwarte framboos, Japanse wijnbes, loganberry en bramen. De andere kant gebruiken we voor druiven. Hier heb ik inmiddels vier ‘Boskoopse Glory’-druiven uitgeplant. Hopelijk slaat het allemaal goed aan en kunnen we over een jaar door een heerlijke, groene, eetbare tunnel lopen.
Overkapping aan het tuinhuis
Het tuinhuis was al een tijdje klaar aan de binnenkant, zodat ik hier mijn workshops en cursussen kon geven – en dat is ook zeker gelukt. Maar het was nog niet helemaal af, want er zat namelijk nog een pakket bij voor een overkapping eraan.
Ik heb een gehele wand van glas die aan beide kanten open kan schuiven – echt geweldig. Hieraan zit dus een lange overkapping van nog eens vier meter. Deze plek wilden we graag toevoegen voor de warmere dagen, aangezien we nog maar weinig grote bomen hebben op de tuin. Alles is aangeplant, maar heeft tijd nodig, dus er was schaduw nodig. De overkapping was eigenlijk heel simpel, maar ook weer een klusje van een paar dagen, plus al het beitsen ervan.
Ik koos uiteraard weer voor dezelfde afwerking als de rest van het tuinhuis, namelijk de mooie bruine kleur van Moose Färg. De planken voor het plafond had ik dit keer, voordat ik ze monteerde, al wit geverfd zodat ik ze daarna niet meer hoefde af te plakken. In het vervolg doe ik het zeker weer zo. Dit ging super soepel, zonder priegelwerk en knoeien.
Op het dakje hebben we bitumen geplakt, zo is ook dit deel goed waterdicht en gaat het hout niet rotten. Het water loopt in afschot naar één kant toe, waar we later nog een regengoot aan hebben gemonteerd zodat al het water goed wordt opgevangen.
We hebben van de buurtjes ook nog vier hele fijne stoelen gekregen. Ze gebruikten ze niet meer en anders zouden ze weggaan. “Kom maar door,” zei ik. We hebben ze goed schoongemaakt met een borstel en water, en ze zijn perfect voor onder de overkapping. Een heerlijk plekje om overdag in de schaduw te zitten als het gewoon even te warm is, of aan het einde van de dag met een drankje te genieten van de tuin en hoe trots we zijn na al het werk van een dag.
Watertanks aan het tuinhuis
We hebben ook de watertanks aan het huisje geplaatst. Eerst hebben we de grond waterpas gemaakt met tegels, zodat de tanks stabiel staan. De regengoot is gekoppeld aan de tanks en de twee tanks zijn ook weer aan elkaar gekoppeld aan de onderkant. Hierdoor kan ik hier wel 2000 liter water opslaan. Wil je meelezen over waar ik de tanks vandaan heb, wat voor pomp erin hangt om ook het water eruit te krijgen en te gebruiken voor de planten, en wat wij doen om alg tegen te gaan in de tanks? Dat lees je in deze blog: Regenwater opvangen met IBC-tanks in de moestuin
Oogsten en verwerken
Ja, dat is zeker een uitdaging, kan ik je vertellen, met maar 24 uur in een dag. Uit zo’n grote tuin komt ook ontzettend veel oogst, en dat betekent dat we veel avonden in de keuken staan om alles te verwerken. We maken veel jam, siropen, maar ook sauzen en soep. Veel drogen we in de droogoven, wecken we in de ketel, of gooien we gewoon heel simpel in de vriezer om even wat tijd te rekken.
Had ik dit onderschat? Ik weet het niet, want ik wist ook niet precies wat er ging komen. Vinden we het erg? Nee, dat zeker niet – en daar gaat het naar mijn idee om. Zolang wij het leuk vinden, er energie van krijgen in plaats van dat het energie kost, maak ik me er geen zorgen om en voelt het enkel als rijkdom. Ja, het is wel mijn tijd goed indelen. Maar dat gaat heel goed zo, met Bas aan mijn zijde.
En dan wil ik nogmaals even benadrukken hoe blij ik ben met Bas, want hij is degene die eigenlijk altijd kookt. Ik ben degene die veel verwerkt om het langer houdbaar te maken, maar hij maakt er dan uiteindelijk weer wat lekkers van – en dat zijn iedere keer weer feestjes. Van gevulde courgette tot doperwtenrisotto, courgettesoep met miso en bietencarpaccio. Een groot feest.
Water geven
De vraag “Hoe vaak geven jullie water?” Dat is: eigenlijk bijna niet. Dit heeft ook te maken met dat wij in Boskoop wonen, waar het grondwater heel erg hoog staat, en het dus helemaal niet nodig is om water te geven. De planten vinden het zelf doordat ze al lekker diep geworteld zijn – en daar ben ik dan ook ontzettend blij mee. In de kas geven we uiteraard wél water, dat doe ik om de twee dagen. De planten die ik deze week heb uitgeplant op de kale plekken in de moestuin geef ik nu ook wat extra. Tot ze goed aangeslagen zijn, kunnen ze daarna zelf weer op zoek gaan naar water. Uiteraard geef ik de planten die in potten groeien wat vaker water; ook dit doe ik om de twee dagen.
Na het oogsten komt zaaien en uitplanten
Ja, het oogsten gaat goed, maar er vallen ook kale stukken in de moestuin. De doperwten, kapucijners, peultjes, tuinbonen, uien en knoflook zijn inmiddels bijna allemaal al geoogst, en dat betekent kale plekken. Deze vul ik nu op met planten waarvan ik de komende wintermaanden kan gaan eten.
Op de plek van de doperwten en de tuinbonen staan nu verschillende kolen: spruiten, boerenkool en bloemkool. Op de plek van de uien heb ik paksoi, venkel en wat andijvie neergezet. Zo blijft het ook meteen lekker groen in de tuin!
