Tuinhuis

Inmiddels is het tuinhuis helemaal af! Dit had wat extra prioriteit, en ik ben blij dat het nu helemaal klaar is. In de pantry heb ik de achterwand iets aangepast, zodat alles precies uitkwam met de tegels die ik nog had liggen. Het zijn prachtige witte 15×15 cm tegeltjes die eruitzien alsof ze al jaren oud zijn – een leftover uit ons huis. Vorig jaar hebben we ze namelijk gebruikt om de muur achter onze houtkachel te betegelen.

In plaats van tegellijm heb ik de tegels vastgezet met montagekit. Dat is misschien iets duurder, maar zo kan ik ze later in hun geheel verwijderen als de pantry ooit gedemonteerd moet worden. Omdat de tegels puur voor de sier zijn, hoefde ik ze niet te voegen, wat het werk een stuk makkelijker maakte. Althans, op vier tegels na, waar een uitsparing uit moest. Met de slijptol ging dat helaas even mis… Maar omdat ik precies genoeg tegels had, heb ik ook de gebroken stukjes gewoon tegen de muur geplakt – en nu zie je er helemaal niks meer van! 😊

Het tuinhuis is nu helemaal ingericht: mandjes aan het plafond, planken tegen de muur, een kacheltje voor de koudere dagen. Ik heb zelfs kussenhoesjes genaaid om lekker zacht te kunnen zitten. Toen alles op zijn plek stond, heb ik even een traantje gelaten. Ik ben zó trots op deze plek.

Droogtoilet

Toen was het tijd voor het volgende project: een toilet. Als je mensen ontvangt, is het natuurlijk wel zo handig dat ze ergens naartoe kunnen. Omdat we op het land niet zijn aangesloten op de riolering, ben ik me gaan verdiepen in een droogtoilet. Ik heb hier een aparte blog over geschreven met meer uitleg. Ben je benieuwd? Klik dan hier!

Maar in het kort: een droogtoilet is een toilet dat geen water gebruikt om afval weg te spoelen. In plaats daarvan worden de uitwerpselen opgevangen in een bak met een vuilniszak. Hier strooi je houtsnippers overheen om geuren te verminderen. De urine wordt via een slang afgevoerd naar een uitvloeiveldje achter het toilet.

Voor de bouw van het toilethuisje hadden we nog veel materialen over van het tuinhuis. Oorspronkelijk zou daar een tussenwand in komen, maar omdat we die hebben weggelaten, hielden we een flinke hoeveelheid blokhuthout én een deur over. Perfect om het toilethokje mee te bouwen – zonde om niet te gebruiken! Naast het toilet hebben we ook een eenvoudige handenwasplek gemaakt. Heel primitief, maar super praktisch. Het dak is van transparante golfplaten, waardoor het binnen lekker licht blijft en je ook bij regen droog zit. (Ik heb wel één lek ontdekt, dus zodra het droog is, kit ik dat nog even dicht.)

De binnenkant van het toilet is simpel maar doeltreffend: een stevige zitting met een gat erin, een urine- en ontlastingscheider erop, en daarboven een wc-bril. Zo eenvoudig is het! We gebruiken het nu al een maand en zijn er verrassend blij mee. Zelfs tijdens de cursus en workshop – met acht extra personen – werkte het perfect. Zolang iedereen de gebruiksaanwijzing volgt, gaat het helemaal goed. 😉

Fundering kas

Misschien hebben jullie het al eens gelezen in een van mijn updates, maar samen met Royal Well werk ik nu al meer dan een half jaar aan de ontwikkeling van een speciale kas met daaraan een kast. De kas is bedoeld voor het opkweken, uitplanten, verspenen en verpotten van plantjes, terwijl de kast erachter dient als opslag voor potgrond, zaaitrays en gereedschap.

En langzaam maar zeker kwam het steeds dichterbij! Na een conceptfase, verschillende tekeningen en een aantal meetings gingen de technische mannen van Royal Well aan de slag. Vervolgens was het aan Bas en mij om zelf de fundering te maken. Voor het tuinhuis en de schuur liet ik dit eerder doen door een bedrijf met een kraantje, waarbij ze palen van zes meter diep in de grond drukten. Voor deze fundering kozen we voor palen van drie meter, maar die met de hand de grond in krijgen? Onbegonnen werk.

Daarom huurden we een palenhamer (22 kg) met een compressor – een apparaat dat de palen in een handomdraai de grond in drukt. Eerst zetten we de voetmaat van de kas en kast uit met touw en zorgden we ervoor dat alles perfect haaks stond. Dat deden we door kruislinks van hoek naar hoek te meten en ervoor te zorgen dat beide diagonalen exact gelijk waren, zodat alle hoeken precies 90 graden zijn.

Daarna konden de palen er stuk voor stuk in. We lieten ze net iets boven de grond uitsteken, zodat we de gordingen (de verticale balken waar de kasranden op komen te staan) waterpas konden monteren. Zo staat straks alles wat erop gebouwd wordt ook echt kaarsrecht. de te lange paaltjes hebben we later afgezaagd.

Plaatsing kas

In de tussentijd werd de kas (het Mary 3-model van Royal Well) in de werkplaats opgezet, maar nog zonder glas. Zo kon hij in één keer op een aanhanger worden geplaatst en naar de tuin worden vervoerd. Ondertussen werd ook de kast – volledig op maat gemaakt – in losse delen opgebouwd, klaar om straks aan de kas gemonteerd te worden.

Het moment waarop alles samenkomt, blijft spannend. Het ontwerp waar je maandenlang over hebt nagedacht, komt ineens écht tot leven. Van een 3D-tekening naar de werkelijkheid! Gelukkig verliep de dag soepel. Op een kleine aanpassing na was de fundering perfect, en binnen een paar uur stond alles gemonteerd en wel.

Voor nu is het geheel nog een prototype en dus nog niet te koop. De komende tijd gaan we samen kijken naar verbeterpunten, die doorvoeren en vervolgens uitwerken hoe het ontwerp op een duidelijke en praktische manier geproduceerd kan worden voor een breder publiek. Dat is een flinke klus, maar ook zó gaaf en iets waar ik al zo lang naar uitkijk.

Dan is het bijna onwerkelijk om te zien dat hij er nu echt staat en dat ik er gewoon doorheen kan lopen! Ik kan niet wachten om erin te gaan zaaien.

Laatste foto gemaakt door: Maud Kosterman / Telers van de Put

Indeling kas

Nadat de kas stond, kon het indelen beginnen! Ik wil de inrichting vooral praktisch houden, net zoals de rest van de tuin. Maar natuurlijk mag het er ook mooi uitzien. 😉

Een groot voordeel is dat de achterwand van de kast, die grenst aan de kas, van hout is. Hierdoor kan ik er eenvoudig planken in maken en een werkbank monteren – ideaal om plantjes te verspenen en op te potten. Eén kant van de kas wil ik gebruiken voor tomaten, die ik direct in de volle grond uitplant. Aan de andere kant wil ik laagblijvende gewassen zoals pepers en paprika’s zetten. Tot die groot genoeg zijn, kan ik deze ruimte echter nog goed benutten voor zaailingen die later in de moestuin worden uitgeplant.

Voor de werkruimte heb ik gekozen voor houten planken op opklapbare steun, die ook als accessoire bij de kas te bestellen zijn. Superhandig, want zo kan ik ze inklappen wanneer ik de grond optimaal wil gebruiken voor hogere gewassen.

Voor de vakken waarin ik de planten in de volle grond wil zetten, heb ik twee lange verhoogde bakken gemaakt met randen van Douglas hout. Eerst maak ik de grond los met een woelvork, vervolgens vul ik de bakken met bio turfvrije moestuingrond en top ik ze af met compost. Zo is alles helemaal klaar voor het nieuwe groeiseizoen!

Als pad in de kas heb ik ervoor gekozen om de houtsnippers van buiten door te trekken naar binnen. Dit zorgt niet alleen voor een mooie eenheid, maar heeft ook een praktisch voordeel: de snippers helpen de luchtvochtigheid in de kas te reguleren en voorkomen dat het in de zomer te heet wordt, in tegenstelling tot tegels. Reden genoeg om voor deze natuurlijke oplossing te kiezen!

Wilgentenen

Oh, ik word zó blij van het idee dat ik over een paar jaar mijn eigen manden kan vlechten met wilgentenen uit mijn eigen tuin! Daarom start ik een mini wilgenkwekerijtje.

Ik heb zes verschillende wilgensoorten gekregen van een mede-vlechtster, afkomstig uit haar eerste oogst:

1. Tiandra ‘Brown Maul’
2. Purpurea ‘Blauw Lintje’
3. Fragilis ‘Belgisch Rood’
4. Purpurea ‘Brittany Green’
5. Purpurea ‘Green Dicks’
6. Fragilis ‘Frans Geel’

Deze wilgenstekken ga ik in rijen uitplanten op het eerste stuk van de tuin. Het mooie is dat ze allemaal een andere kleur hebben, wat je later terugziet in je vlechtwerk. De bedoeling is om ze in maart te planten. De stekken zijn ongeveer 30 cm lang en worden 25 cm diep in de grond gezet, waardoor ze zich ontwikkelen tot een soort knotwilg op stam.

Ik plant ze dicht op elkaar, zodat de twijgen nauwelijks zijscheuten aanmaken en er mooie, rechte staken ontstaan – perfect om mee te vlechten! De eerste oogst is al in februari/maart volgend jaar. Na de oogst moeten de wilgentakken een half jaar drogen. Vervolgens leg je ze twee weken in een bak met water, zodat ze soepel genoeg worden om mee te vlechten. Dit droogproces is belangrijk, omdat het voorkomt dat je manden na het vlechten te veel krimpen. Het meeste vocht is er dan namelijk al uit.

Ik kan niet wachten om met mijn eigen wilgentenen aan de slag te gaan en er mooie mandjes van de vlechten!